Op woensdag 13 december 2023 verzorgt de Historische Vereniging weer een lezing. Het onderwerp is over de geschiedenis van de eendenkooien in onze omgeving.

De manier waarop boeren hun agrarisch bedrijf inrichten staat al decennialang volop ter discussie. Het houdt de gemoederen bezig omdat het raakt aan allerlei gevoeligheden die ons allemaal aan gaan: hoe willen we dat ons landschap eruitziet? Op welke manier wringt dit met de bescherming van de natuur? De boeren zijn de hofleveranciers van ons dagelijks brood, van het eten op ons bord.

Dat was vroeger uiteraard niet anders, maar de invulling daarvan was dat wel. Eeuwenlang waren er geen veestapels die grote aantallen mensenmonden konden vullen. Als een boer in de zeventiende eeuw tien tot vijftien koeien had, gold hij als zeer vermogend en dat waren de uitzonderingen. Grote aantallen koeien, varkens en kippen waren er nog niet. Voor een stukje vlees op het bord waren onze voorouders aangewezen op eendenbout. Dit werd gevangen in eendenkooien (vroeger ‘vogelkooien’ genoemd). Het was een vijver of een rechthoekige plas met vaak meerdere zijsloten (vangpijpen) die in een bocht steeds smaller het land inliepen en uitmondden in een vanghokje.

Spreekwoorden als ‘het hoekje omgaan’, de ‘pijp uitgaan’, maar ook gezegden als ‘in de war zijn’, komen uit de eendenkooikerswereld. Wie bijvoorbeeld de achternaam ‘Kooiman’, ‘Van der Kooi’ of ‘Kooistra’ draagt, mag vermoeden dat er ergens een voorouder is die kooiker was, al dan niet met een eigen eendenkooi. Het is een mysterieus fenomeen en bij het grote publiek is er weinig over bekend. In Utrecht zal dat niet anders zijn: veel van de eendenkooien die er ooit waren, zijn allang verdwenen. Soms vinden we er sporen van terug, zoals recent toen er een zeventiende-eeuwse kooi werd herontdekt in het recreatiegebied Strijkviertel. Hoe gaat het er in een eendenkooi precies aan toe? Waarom is het gros van de eendenkooien verdwenen? Welke zijn er nog en waarom is het belangrijk om kooien als Het Beloken Land bij Montfoort te behouden? Deze vragen worden tijdens de lezing aan de orde gesteld.

Sander Wassing studeerde geschiedenis aan de Universiteit Leiden. Tijdens zijn studie specialiseerde hij zich in de geschiedenis van de Nederlanden gedurende de zestiende en zeventiende eeuw. Zijn scriptie schreef hij over de Beeldenstorm (1566) en Alva’s Raad van Beroerten. Sinds augustus 2013 is hij afgestudeerd en werkzaam als freelance historicus. Recentelijk heeft hij dus onderzoek gedaan over eendenkooien.

De locatie voor deze presentatie is De Pijler, Bovenpolder 80, de Meern.

Datum: woensdag 13 december, aanvang 20.00

Deelname € 5,00 leden van de Historische Vereniging gratis.

Daarnaast is de presentatie ook weer te volgen via ons YouTube-kanaal. Geef bij aanmelding aan of u de presentatie live wilt bijwonen of via YouTube. In beide gevallen zin de tickets verkrijgbaar via onze webshop.

Op woensdag 13 december 2023 verzorgt de Historische Vereniging weer een lezing. Het onderwerp is over de geschiedenis van de eendenkooien in onze omgeving.

De manier waarop boeren hun agrarisch bedrijf inrichten staat al decennialang volop ter discussie. Het houdt de gemoederen bezig omdat het raakt aan allerlei gevoeligheden die ons allemaal aan gaan: hoe willen we dat ons landschap eruitziet? Op welke manier wringt dit met de bescherming van de natuur? De boeren zijn de hofleveranciers van ons dagelijks brood, van het eten op ons bord.

Dat was vroeger uiteraard niet anders, maar de invulling daarvan was dat wel. Eeuwenlang waren er geen veestapels die grote aantallen mensenmonden konden vullen. Als een boer in de zeventiende eeuw tien tot vijftien koeien had, gold hij als zeer vermogend en dat waren de uitzonderingen. Grote aantallen koeien, varkens en kippen waren er nog niet. Voor een stukje vlees op het bord waren onze voorouders aangewezen op eendenbout. Dit werd gevangen in eendenkooien (vroeger ‘vogelkooien’ genoemd). Het was een vijver of een rechthoekige plas met vaak meerdere zijsloten (vangpijpen) die in een bocht steeds smaller het land inliepen en uitmondden in een vanghokje.

Spreekwoorden als ‘het hoekje omgaan’, de ‘pijp uitgaan’, maar ook gezegden als ‘in de war zijn’, komen uit de eendenkooikerswereld. Wie bijvoorbeeld de achternaam ‘Kooiman’, ‘Van der Kooi’ of ‘Kooistra’ draagt, mag vermoeden dat er ergens een voorouder is die kooiker was, al dan niet met een eigen eendenkooi. Het is een mysterieus fenomeen en bij het grote publiek is er weinig over bekend. In Utrecht zal dat niet anders zijn: veel van de eendenkooien die er ooit waren, zijn allang verdwenen. Soms vinden we er sporen van terug, zoals recent toen er een zeventiende-eeuwse kooi werd herontdekt in het recreatiegebied Strijkviertel. Hoe gaat het er in een eendenkooi precies aan toe? Waarom is het gros van de eendenkooien verdwenen? Welke zijn er nog en waarom is het belangrijk om kooien als Het Beloken Land bij Montfoort te behouden? Deze vragen worden tijdens de lezing aan de orde gesteld.

Sander Wassing studeerde geschiedenis aan de Universiteit Leiden. Tijdens zijn studie specialiseerde hij zich in de geschiedenis van de Nederlanden gedurende de zestiende en zeventiende eeuw. Zijn scriptie schreef hij over de Beeldenstorm (1566) en Alva’s Raad van Beroerten. Sinds augustus 2013 is hij afgestudeerd en werkzaam als freelance historicus. Recentelijk heeft hij dus onderzoek gedaan over eendenkooien.

De locatie voor deze presentatie is De Pijler, Bovenpolder 80, de Meern.

Datum: woensdag 13 december, aanvang 20.00

Deelname € 5,00 leden van de Historische Vereniging gratis.

Daarnaast is de presentatie ook weer te volgen via ons YouTube-kanaal. Geef bij aanmelding aan of u de presentatie live wilt bijwonen of via YouTube. In beide gevallen zin de tickets verkrijgbaar via onze webshop.